Technologie wykonania studni głębinowej
Odwierty pod studnie głębinowe - opis procesu wiertniczego
Proces wiertniczy realizowany, jest przy zastosowaniu technologii dolnego młotka - DTH, lub przy zastosowaniu zasady prawego obiegu płuczki wiertniczej.
Wybór technologii wiercenia zależy głównie od przekroju geologicznego warstw, gdzie realizowany będzie proces wiertniczy. Niezwykle pomocna, w tym wypadku staje się zrealizowana wcześniej, tomografia elektrooporowa ERT, dzięki której ma się wiedzę o miąższości warstw geologicznych, badanego obszaru.
Prace wiertnicze, poprzedzaną są niwelacją geodezyjną terenu, gdzie będzie wykonywana studnia, oraz wykopaniem dołu urobkowego, gdzie odkładane będą drążone zwierciny.
Po wykonaniu odwiertu do wymaganej głębokości i wykonaniu czynności pomiarowo-badawczych, zapuszczona zostaję kolumna filtrowo-rurowa do wnętrza wydrążonego otworu .
Przy budowie studni głębinowej wykorzystujemy kolumny rurowe, czołowych polskich producentów, z pełnym atestem wodnym. Kolumna pierścieniowa wokół rur wypełniana, jest żwirkiem o odpowiednim granulacie, do wymaganej głębokości.
Następnie wykonany jest cementowy pierścień uszczelnienia. Zapobiega on dostawaniu się zanieczyszczeń gruntowych i wód warstw przygruntowych, do wnętrza kolumny pierścieniowej studni.
Podczas procesu budowy studni, zastosowanie również, może znaleźć kolumna rur osłonowych, jeśli rodzaj przewiercanych warstw, może negatywnie wpłynąć na jakość uzyskanej wody, a tym samym koniecznym będzie ich bezwzględna izolacja.
Etap końcowy budowy studni, to pompowanie oczyszczające, oraz jej dezynfekcja poprzez zastosowanie preparatu bakteriobójczego.
Zalecana jest również, cykliczna kontrola parametrów fizykochemicznych i mikrobiologicznych wody, w ośrodkach do tego uprawnionych.
Technologia dolnego młotka – DTH
Jest to wysoce wydajny rodzaj wiercenia udarowego, polegający na drążeniu otworu przez słupki węglikowe koronki wiertniczej, zainstalowanej na młotku dolnym. W skład całego zestawu wiertniczego wchodzi: wiertnica, młotek dolny, przewody wiertnicze i kompresor śrubowy.
Technologia ta znajduje zastosowanie szczególnie tam, gdzie przekrój geologiczny złożony jest głównie z warstw twardych – piaskowca lub łupka.
Proces wiertniczy, rozpoczyna się od wykonania otworu o większej średnicy i instalacji kolumny rur osłonowych, do głębokości wystąpienia pierwszych warstw skalnych. Następnie do otworu wprowadzony jest młotek dolny.
Młotek poprzez żerdzie wiertnicze, połączony jest z wiertnicą, która wprowadza go w ruch okrętny. Aby włączyć mechanizm udarowy młotka, a tym samym włączyć proces wiertniczy, potrzebne jest dostarczenie mu dostatecznej ilości sprężonego powietrza, wytworzonego przez kompresor śrubowy.
Drążony otwór, czyszczony jest z urobku, poprzez strumień sprężonego powietrza dostarczanego do wnętrza otworu, a wydmuchane zwierciny, odkładane są w dołku urobkowym. Dzięki temu mamy stałą wiedze, odnośnie rodzaju przewiercanych warstw, a także czy w drążonej warstwie znajduje się już woda.
Technologia prawego obiegu płuczki wiertniczej
Technologia prawego obiegu płuczki wiertniczej, polega na wierceniu otworu świdrem wiertniczym, a drążony urobek, wypłukiwany jest z otworu, strumieniem płuczki wiertniczej i odkładany w dołku urobkowym.
Technologia ta ma głównie zastosowanie tam, gdzie geologia ośrodka, złożona jest z warstw o charakterystyce miękkiej – plastycznej, lub sypkiej.
Zasada prawego obiegu płuczki wiertniczej stosowana jest również w tych obszarach geologicznych, gdzie podczas drążenia otworu wymagana jest jego stabilizacja, poprzez zastosowanie różnego rodzaju płuczek wiertniczych.