Lokalizacje najlepszego miejsca pod wykonanie odwiertu, opieramy przede wszystkim, na wykonaniu szeregu, bezinwazyjnych badań geofizyczny zwanych - tomografią elektrooporową ERT, podpartych również o techniki radiestezji.
Metoda elektrooporowa wykorzystuje zróżnicowanie właściwości elektrycznych ośrodka. Stanowi ona połączenie profilowania elektrooporowego, biorąc pod uwagę pomiary prowadzone wzdłuż profilu, oraz sondowania geoelektrycznego, z powodu wzrastającego zasięgu głębokościowego w trakcie badań.
Seria pomiarowa wykonywana jest na podstawie automatycznego doboru kombinacji dwóch par elektrod, spośród wszystkich podłączonych w równych odstępach, do kabla, wzdłuż profilu, zgodnie z zadanym typem układu Schlumbergera, Wennera lub innych.
Przed wykonaniem pomiarów wprowadzone są dane, dotyczące długości mierzonego odcinka, rozstawu, geometrii , oraz sprawdzany jest kontakt elektrod z podłożem. W sposób bieżący sprawdzana jest kontrola jakości pomiarów i analiza błędów.
Długość odcinka pomiarowego, ma bezpośredni wpływ na głębokość mierzonego wycinka geologicznego. Średnia głębokość wykonanego pomiaru wynosi około ¼ odległości, skrajnych elektrod mierzonego odcinka (czyli czym „dłuższy” jest prowadzony profil, tym „głębszy” jest wynik pomiaru.)
Otrzymany wynik badań przesyłany jest do komputerowego programu analizy badań 2D, który generuje jako rezultat - przekrój oporności pozornej mierzonego odcinka.
Otrzymany wynik badań, daje szczegółową informacje, w których obszarach na przekroju działki, są najlepsze warunki geologiczne dla migracji wody.
Końcowym etapem jest sprawdzenie radiestezyjne miejsca, o najwyższym potencjale, a tym samym doprecyzowanie punktu wykonania odwiertu. W tym przypadku, jest to 44-ty metr badanego obszaru.
Przy wyborze miejsca wykonania, ważnym jest również, uwzględnienie odległości studni, od granic działki, oraz potencjalnych źródeł zanieczyszczeń.
Więcej informacji dotyczącej odległości usytuowania studni, można znaleźć w zakładce Akty prawne/prawo budowlane.