Woda. Problem z jakością.
Przeszliśmy przez proces wykonania własnego ujęcia, oraz doprowadziliśmy wodę do budynku – efekt docelowy – woda leje się z kranu, cel osiągnięty!
Czy to już koniec prac związanych z uruchomieniem źródła wody dla naszego domu?
Niestety nie zawsze. W dalszej części postaramy się wskazać jakie problemy związane z jakością wody w studni mogą nas spotkać i jak sobie z nimi radzić?
Wystąpił problem, z jakością wody
Czym jest spowodowany?
Problem z jakością wody objawia się jej nieprawidłowymi własnościami fizykochemicznymi i mikrobiologicznymi do których zaliczyć możemy:
-
zapach wody
-
smak wody
-
barwę wody
-
osad, który po sobie zostawia
-
bakterie obecne w wodzie
Co dalej?
Jeżeli woda z naszej studni odbiega od norm to przede wszystkim szukamy przyczyny, czyli badamy skład wody w jednostce certyfikowanej.
UWAGA: Nawet jeżeli na pozór jakość wody wydaje się zadowalająca to badanie wody należy przeprowadzić zawsze. Wynika to z faktu, że niektórych problemów jakościowych (głownie bakterii i innych mikroorganizów) nie jesteśmy w stanie zauważyć w warunkach domowych.
Jak przeprowadzić badanie jakości wody
Badanie jakości wody w studni możemy zlecić zewnętrznej firmie, lub samodzielnie pobrać próbkę i dostarczyć wodę do badania.
Samodzielnie pobranie próbki wody do badania
Jeżeli zdecydujemy się na samodzielnie dostarczenie wody do badania to należy pobrać wodę bezpośrednio ze studni, lub ewentualnie z kranu.
Do tego będą potrzebne dwa pojemniki sterylne, które można zakupić np. w aptece, oraz butelka np. 1,5l pet. Posłużą do dostarczenia wody w celu jej przebadania pod kątem, jej składu mikrobiologicznego oraz fizykochemicznego.
Mamy przyczynę, jak rozwiązać problem?
Ponżej przedstawiamy listę najczęstszych problemów oraz sposobów jak sobie z nimi radzić
Zapach
Nieprzyjemny zapach wody (siarkowodór – wodę czuć „zgniłymi jajkami”) w kranie, to zjawisko spowodowane, przez obecne w niej zanieczyszczenia, które pojawiają się w wodzie, podczas rozkładu substancji organicznych i nieorganicznych, wywołanego przez mikroorganizmy (głównie bakterie beztlenowe). Powstały siarkowodór jest gazem, który rozpuszcza się w wodzie i współ z którą płynie, a w momencie styczności z powietrzem następuje jego ulatnianie.
Zjawisko takie można zaobserwować, gdy napełnimy szklankę wodą, która zawiera siarkowodór. W początkowej fazie, woda będzie „biała”- efekt mocnego wypełnienia, pęcherzykami gazu o bardzo drobnej strukturze. Następnie, woda będzie się klarowała, co będzie zauważalne od dna szklanki. Po kilku minutach, woda stanie się zupełnie przeźroczysta i przestanie być wyczuwalny zapach siarkowodoru, gdyż gaz się ulotni.
Zalecane jest również sprawdzenie, czy jednocześnie z siarkowodorem nie występuje zjawisko podwyższonego stężenia żelaza i manganu. Siarkowodór często towarzyszy, dwóm wspomnianym pierwiastkom.
Rozwiązaniem problemu, jest montaż odżelaziacza wody, ze złożem wielofunkcyjnym. Nieraz stosuje się dodatkowo napowietrzanie wody (pomaga to wytrącać żelazo, a poza tym w wodzie przesyconej tlenem nie rozwijają się bakterie beztlenowe). Jeśli problemem jest sam siarkowodór (H2S), a żelazo i mangan są w granicach normy, można spróbować zastosować zestaw odpowietrzający wodę, oraz dobry filtr węglowy.
Jeżeli, siarkowodór jest wyczuwalny, wyłącznie w kranie, a studni jej zapach jest neutralny, oznacza to, że bakterie rozwinęły się w instalacji (najczęściej efektem jest nieprzyjemny zapach wody z bojlera, lub zbiornika na ciepłą wodę). Podwyższona temperatura, oraz niskie stężenie tlenu jest dla nich idealnym środowiskiem do życia.
W tym wypadku, zamontowanie filtra, nie jest rozwiązaniem. Problemem, nie jest zanieczyszczenie wody w ziemi, ale powstawanie siarkowodoru w domu, przeważnie w podgrzewaczu wody. Aby pozbyć się tego zjawiska, to najczęściej zaleca się następujące kroki:
-
Wymiana anody magnezowej, na nową magnezową, lub na tytanową.
-
Chlorowanie instalacji, w celu zneutralizowania siarkowodoru i zniszczenia bakterii.
-
Okresowe przegrzewanie instalacji, czyli ustawienie podgrzewacza na maksymalną temperaturę
Smak, barwa, osad
Smak, barwa, oraz osad w wodzie, często spowodowany jest wystąpieniem w niej pierwiastków żelaza oraz manganu.
Woda, z nadmierną obecnością żelaza i manganu, ma nieprzyjemny często metaliczny smak, zmienioną barwę i jest mętna. Ma również, negatywny wpływ na zdrowie, oraz pozostawia osady na elementach armatury sanitarnej. Woda pitna może zawierać do 0,2 mg żelaza i 0,05 mg manganu na litr wody. W przypadku wyższych wartości, najlepszą propozycją jest pozbycie niechcianych pierwiastków z wody.
Jak to zrobić?
Rozwiązaniem jest zastosowanie przeznaczonych do tego urządzeń. Odżelaziacz to urządzenie, którego podstawowym elementem jest zbiornik ze złożami filtracyjnymi – złoża muszą być odpowiednio dobrane do jakości wody. Pierwszym krokiem jest napowietrzenie wody i ewentualna zmiana jej pH, o ile zachodzi taka konieczność. W dalszym kroku pierwiastki utleniają się i zmieniają postać na nierozpuszczalną, dzięki czemu mogą być zatrzymane na złożach filtrów. W przypadku wyjątkowo wysokich wartości związków, należy najpierw pozbyć sie żelaza, a później manganu
Nieestetyczny osad, to także jedna z nieprzyjemnych konsekwencji twardej wody. Ona natomiast wynika z rozpuszczonych w niej jonów wapnia oraz magnezu. Zgodnie z rozporządzeniem ministra zdrowia z dnia 7 grudnia 2017 roku, twardość wody powinna mieścić się w zakresie 60-500 mg CaCO3/l. Przekroczenie tej wartości skutkuje niekorzystnym wpływem przede wszystkim na pszesuszoną skórę oraz włosy, oraz na działanie sprzętu użytku domowego.
Jak usunąć kamień z wody pitnej?
Gdy na urządzeniach w domu zaczyna pojawiać się biały osad, warto zadbać o zniwelowanie kamienia. Najczęściej stosowanym rozwiązaniem problemu jest zastosowanie stacji zmiękczających wodę. Działanie zmiękczaczy opiera się na wyeliminowaniu z wody pierwiastków odpowiadających za jej twardość. Zostają one usunięte, za pomocą specjalnego wypełnienia znajdującego się w filtrze. W przypadku profesjonalnych zmiękczaczy ochronie podlega cała domowa instalacja wodna.
Bakterie
Bakteria E. coli naturalnie bytuje w naszym organizmie, gdzie reguluje proces rozkładu pokarmu, a także powstawania niektórych witamin grupy B i K. Jednak jej pozytywna rola kończy się w momencie, gdy równowaga zostaje zachwiana. Dzieje się tak najczęściej wtedy, gdy przyjmiemy bakterię E.coli wraz z wodą. Ponieważ woda, która zawiera bakterie grupy E.coli, jest niebezpieczna dla zdrowia, nie powinno się jej używać, ani do celów spożywczych ani socjalnych.
Co można więc zrobić jeżeli w naszej wodzie znajdą się bakterie?
Najłatwiejszym sposobem eliminacji bakterii z wody jest jej podgrzanie do 60 stopni, jednak jest to dość uciążliwy sposób walki ze skażeniem.
Skuteczniejszym sposobem eliminacji bakterii w wodzie, jest poddanie jej dokładnej dezynfekcji, poprzez zastosowanie substancji na bazie chloru. Do najbardziej powszechnych środków, zalicza się podchloryn sodu.
Jest to 14% roztwór aktywnego chloru w wodzie, który jednorazowo, powinien być użyty w dawce około od 0,5 do 0,7 l, dla studni głębinowej do głębokości 30m. Dla studni głębszych, należy proporcjonalnie zwiększyć ilość wlanego chloru.
Jeśli ilość bakterii w wodzie jest znaczna, powinno wykonać się kilka cyklów chlorowania i pompowania oczyszczającego.
Procedura chlorowania studni, powinna realizowana być poprzez, wlanie chloru do wnętrza kolumny rurowej studni. Następnie zalecamy odczekać od 12 do 24h (czas na reakcje bakteriobójczą w studni), po czym należy wypompować chlor ze studni (ustawie zaworu czerpalnego na poziomie 150-400l/h). Należy pompować (cyklicznie z przerwami – np. 1h pompowania, 1h przerwy ) wodę do momentu, nie wyczuwalności zapachu chloru w wodzie. Chlorowanie studni, zapobiega ewentualnemu rozwojowi bakterii w wodzie. Zalecamy wykonywać go cyklicznie od 2 do 3 razy w roku.
Jednak najbardziej popularnym systemem dezynfekcji, jest zastosowanie lampy UV do wody.
Lampy sterylizujące wodę za pomogą światła ultrafioletowego, unieszkodliwiają większość chorobotwórczych drobnoustrojów, w tym bakterię E. coli. Warto zaopatrzyć się w tak, owy system dezynfekcji do wody, by mieć pewność co do jej jakości. To najskuteczniejsze rozwiązanie, niewymagające stosowania środków chemicznych. Co za tym idzie, możemy uzyskać wodę wolną od bakterii, nie ryzykując przy tym zmiany jej smaku i składu.